ARIE HAAN

 

Arend (Arie) Haan (Finsterwolde, 16 november 1948) is een voormalig Nederlands voetballer, op de positie rechtshalf en libero, die na zijn spelerscarrière actief werd als voetbaltrainer. Als voetballer had hij internationaal erg veel succes. Met Ajax won hij drie keer de Europacup I, twee keer de UEFA Super Cup en één keer de wereldbeker voor clubteams. Met RSC Anderlecht won hij twee keer de Europacup II en twee keer de UEFA Super Cup. In 1974 en 1978 verloor hij als speler de finale van het wereldkampioenschap landenteams. Haan kwam 35 keer uit voor het Nederlands elftal. Amsterdam vernoemde in 2005 de Arie Haanbrug naar hem.

Clubcarrière
Haan begon zijn loopbaan bij WVV 1896 en verhuisde na een aantal jaren naar Ajax, waar hij tot halverwege 1975 bleef. Daarna speelde hij achtereenvolgens voor RSC Anderlecht (1975 - 1981), Standard Luik (1981 tot 1983), PSV Eindhoven (1983/1984) en Seiko SA (1984). Hij speelde in totaal 269 wedstrijden en scoorde 48 keer. In 1971 scoorde hij voor Ajax in de Europacup I-finale tegen Panathinaikos. De kampioenswedstrijd in 1982 tussen Standard Luik en Waterschei SV Thor werd omgekocht. Haan was de enige die niet werd gestraft. Hij gaf toe ervan af geweten te hebben, maar naar eigen zeggen had hij gezwegen om zijn ploeggenoten niet te verraden.

Interlandcarrière
Haan heeft 35 interlands gespeeld, waarin hij zes doelpunten maakte. Beroemd werden zijn afstandsschoten, zoals die tijdens het WK'78 tegen West-Duitsland en Italië.

Trainerscarrière
Als trainer werkte Haan voor Antwerp FC, RSC Anderlecht, Standard Luik, VfB Stuttgart, 1. FC Nürnberg, PAOK Saloniki, Feyenoord, Paniliakos, Omonia Nicosia en Austria Wien. Bij Feyenoord werd hij ontslagen, voor hem de grootste teleurstelling in zijn loopbaan.. Als trainer van Vfb Stuttgart behaalde Haan in 1988/1989 de finale van de UEFA Cup. Deze werd verloren van Napoli, met Maradonna in de gelederen (2-1 / 3-3).

Na het WK voetbal 2002 trad hij aan als bondscoach van China, als opvolger van de Serviër Bora Milutinovic. Haan had de nationale A-ploeg van China in totaal dertig wedstrijden (zeventien overwinningen, zeven gelijke spelen en zes nederlagen) onder zijn hoede en wist het Aziatische land niet opnieuw naar de WK-eindronde te leiden, waarna hij eind 2004 opstapte.

Op 31 januari 2006 werd bekend dat Haan zijn carrière als trainer zou voortzetten in Iran, waar hij een contract tekende bij Persepolis FC. In augustus 2006 werd hij aangesteld als bondscoach van Kameroen, waar hij na ruim een half jaar alweer opstapte na een conflict met het bondsbestuur. Haan werd daarna bondscoach van Albanië, als de opvolger van Otto Baric. Hij werd hier in april 2009 ontslagen na tegenvallende resultaten. Hij had de ploeg in totaal tien duels onder zijn hoede en wist slechts twee keer te winnen, van laagvliegers Liechtenstein en Malta. Haan werd opgevolgd door Josip Kuže.


Arie Haan als trainer van Albanië (2009)
[weergeven]Interlands Vlag van Albanië Albanië onder leiding van Arie Haan
Daarna ging hij het Chinese Chongqing Lifan trainen. Na een wedstrijd in begin augustus werd hij 3 wedstrijden geschorst. De reden was dat hij de vierde scheidsrechter tijdens de wedstrijd opzichtig geld aanbood na een omstreden strafschop, niet om hem om te kopen maar om te suggereren dat de veldscheidsrechter was omgekocht. In het seizoen 2009 degradeerde Haan met Chongqing en vervolgens vertrok hij naar een andere Chinese club: Tianjin Teda. Vanaf januari 2012 trainde hij Shenyang Shenbei. Daar werd hij wegens teleurstellende resultaten ontslagen op woensdag 2 mei 2012. Begin 2014 werd hij wederom aangesteld bij Tianjin Teda. In oktober 2015 vertrok hij daar. Eind april 2016 maakte de toen 67-jarige Haan wereldkundig definitief te stoppen als trainer/coach. Hij zei de stress van het trainerschap niet meer aan te kunnen.


.









.












.

.